EVLAT

“Yazılarında ‘Evlat’ diye bahsettiklerin kim?” diye sorular alıyorum.

Benim ‘Evlat’ dediklerim:

İçimi döktüğüm, dert yandığım geleceğimizdir.

Yoksulluk ve fakirlik yaratanları, şikâyet ettiklerimdir.

İnançları kullanarak, yetim hakkı yiyenleri şikâyet ettiklerimdir.

Benim ‘Evlat’ dediklerim:

Barış içinde bir arada yaşamak için mücadele edenlerdir.

Bağımsızlık, özgürlük ve eşitlik uğruna çabalayanlardır.

Adalet ve barış için mücadele edenlerdir.

Zulme ve sömürüye karşı direnenlerdir.

İnsanlara; sevgi, merhamet ve şefkatle yaklaşanlardır.

Yardımlaşan, dayanışan ve paylaşanlardır.

Benim ‘Evlat’ dediklerim:

Sevgi yerine, nefreti;

İyilik ve güzellik yerine, kini;

Birleşme yerine, ötekileştirmeyi;

Bütünleşme yerine, bölünmeyi;

Sahiplenme yerine, itmeyi;

Üretme yerine, tüketmeyi;

Verme yerine, almayı;

Barış yerine, savaşı;

Yapmak isteyen kişi ve kesimleri, şikâyet ettiklerimdir.

Benim ‘Evlat’ dediklerim:

Bize güzel bir ülkede yaşamamızı sağlayan;

Anadolu’da, Balkanlar’da, Kafkaslar’da, Avrupa Ovaları’nda, Arap Vahaları’nda, Afrika Çölleri’nde, Çanakkale’de, Sakarya’da, Dumlupınar’da yaşamlarını yitiren şehitlerimizi;

On bir yılını gece ve gündüz cephelerde geçiren; gazi, mareşal, başkomutan, yokluğa mahkûm edilen Türk’ü ve Türklüğü tarihin içinden çekip çıkaran, ulus bir devlet kuran, devlet adamı, lider Mustafa Kemal Atatürk’ü;

Yunus Emre’yi, Taptuk Emre’yi;

Pir Sultan Abdal’ı, Karacaoğlan’ı, Köroğlu’nu;

Âşık Seyrani’yi, Nazım Hikmet’i, Âşık Veysel’i;

Hacı Bektaş Veli’yi, Şeyh Bedreddin’i;

Mevlana’yı, Şeyh Edebali’yi, Hacı Bayram Veli’yi;

Hasan Tahsin’i, Sütçü İmam’ı, Yüzbaşı Şahin’i;

Mehmet Akif Ersoy’u, Behçet Kemal Çağlar’ı;

Abidin Dino’yu, Ruhi Su’yu, Nesimi’yi;

Sabahattin Ali’yi, Aziz Nesin’i, Yaşar Kemal’i;

Tevfik Fikret’i, Ahmet Arif’i;

Hasan Ali Yücel’i, İsmail Hakkı Tonguç’u, Mustafa Necati’yi;

Ve daha nicelerini tanıtmaya çalıştığım gençlerimizdir…